قدیم
[قَ] (ع ص) دیرینه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ج، قدماء و قُدامی و قدائِم. || کهنه. || پیشین و سابق. || باس و باش. || پیر و سال دیده. (ناظم الاطباء).
-قدیم الایام؛ روزگار دیرینه. (ناظم الاطباء).
-قدیم الایام؛ روزگار دیرینه. (ناظم الاطباء).