[شَ / شِ] (اِ)(1) درختی همیشه سبز و چوب آن در غایت سختی و نرمی. (ناظم الاطباء). اسم فارسی بقس است. (تحفهء حکیم مؤمن) (از برهان).(2) بقس. بقسیس. (نشوءاللغه ص96). درخت معروف که از چوب آن شانهء موی سازند و محاسن و زلف را بدان شانه کنند. (انجمن آرا) (آنندراج)....