[سُ دُ] (اِ) کلمهء یونانی است دیبا (لغت نامهء مقامات حریری) قسمی از دیبای بیش قیمت بغایت رقیق و باریک و لطیف و نازک که بیشتر لباس بهشتیان از آن باشد (آنندراج) (غیاث اللغات) دیبا دیبای تنک (منتهی الارب) (ترجمان القرآن) (مهذب الاسماء) بریون بزیون (حبیش تفلیسی) دیبای تنک است...