[زَ بَ تَ / تِ] (ن مف مرکب)خاموش ساکت غیر ناطق (ناظم الاطباء) : باده گیران زبان بسته گشادند زبان باده خواران پراکنده نشستند بهمفرخی چو سعدی که چندی زبان بسته بود ز طعن زبان آوران رسته بود(بوستان) تو دانی ضمیر زبان بستگان تو مرهم نهی بر دل خستگان(بوستان) بهائم...