[رَ یِ] (اِمص) اسم مصدر از رستن و یا رهیدن (مادهء مضارع ره) (از یادداشت مؤلف) رهادن (ناظم الاطباء ||) نجات خلاص آزادی خلاصی (ناظم الاطباء) : چو ماهی به سینه درون جان تو چنان می زبهر رهایش طپدناصرخسرو برآسمان ز کسوف سیه رهایش نیست مر آفتاب درخشان و ماه...