جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه رباعی: (تعداد کل: 6)
رباعی
[رُ عی ی / عی] (از ع، ص نسبی، اِ)آنچه از چهار تا ترکیب شود (از اقرب الموارد) : قصد از این آیه که پطرس به چهار دسته رباعی تسلیم شد این است که چهار مرد در وقت معین وی را حراست می کردند بدین طور که دو تا بر...
رباعی
[رُ] (از ع، اِ)( 1) شعری است چهارمصرعی (منتخب اللغات) در اصطلاح عروض آن چهار مصرع بود که مصرع چهارم با اول و دوم هم قافیه باشد ولی مصرع سوم را قافیه لازم نباشد (از ناظم الاطباء) در اصطلاح شعرای عجم چهار مصراع که مصراع چهارم با اول و ثانی...
رباعی
[رَ] (ع ص، اِ) آنکه دندانهای رباعیه را افکنده باشد ج، رُبعْ، رُبُع، رُبَع، رِباع، رِبْعان (از ناظم الاطباء) ج، رِباع، رُبْع، رُبَع، رِبْعان، اَرباع (از متن اللغه) رجوع به کلمات مذکور شود || گوسپند سه ساله که پا در چهارم نهاده باشد (از منتخب اللغات) (از آنندراج) (از غیاث...
رباعی
[رَ عی ی] (ع اِ) جِ رَبْعیّه، بمعنی جنگی که در بهار درگیرد (از اقرب الموارد).
رباعی
[رَ] (اِخ) ابراهیم بن احمدبن حسن مکنی به ابواسحاق از فقهای داودیان وی در نیمهء اول قرن چهارم هجری میزیسته و در مصر درگذشته است کتاب الاعتبار فی ابطال القیاس از اوست (یادداشت مرحوم دهخدا) رجوع به ابواسحاق ابراهیم بن شود.