[دُ هَ] (حامص مرکب) اختلاف و دو تیرگی دو دستگی خصومت چگونگی آنکه دو هوا یا خواهش مختلف دارد (یادداشت مؤلف) : خاقانیا چه مژده دهی کز سواد ملک یکباره فتنهء دوهوایی فرونشستخاقانی عقل و عقد جهان بدو شد راست دوهوایی ز مملکت برخاستنظامی - دوهوایی کردن؛ دو آرزو و...