دوهوایی
[دُ هَ] (حامص مرکب) اختلاف و دو تیرگی دو دستگی خصومت چگونگی آنکه دو هوا یا خواهش مختلف دارد (یادداشت مؤلف) : خاقانیا چه مژده دهی کز سواد ملک یکباره فتنهء دوهوایی فرونشستخاقانی عقل و عقد جهان بدو شد راست دوهوایی ز مملکت برخاستنظامی - دوهوایی کردن؛ دو آرزو و هوای مختلف داشتن اظهار اختلاف و دو دستگی کردن : یا میکده یا کعبه یا عشرت و یا زهد اینجا نتوان کرد به یک دل دوهوایی خاقانی و با سلطان محمد لشکری اندک بود که خاصگیان چنانکه قاعدهء لشکر باشد دوهوایی می کردند و پراکنده شده بودند سلطان محمد بهر تسکین ایشان به کلاه زر می بخشید و به جوال جامه، لشکر می ستدند و می گریختند (راحه الصدور راوندی) خلق گویند برو دل به هوای دگری ده نکنم خاصه در ایام اتابک دوهوایی سعدی.
درگاه به پرداخت ملت برای ووکامرس
اتصال فروشگاه شما به شبکه به پرداخت ملت برای پرداخت آنلاین سریع و مطمئن با تمامی کارتهای عضو شتاب
مشاهده جزئیات محصول
