[دِ] (نف مرکب) دلجو دلجوینده جویندهء دل استمالت کننده تسلی دهنده و آرامش دهنده : زباغ عافیت بویی ندارم که دل گم گشت و دلجویی ندارمخاقانی نظر بردار خاقانی ز دونان جگر می خور که دلجویی نمانده است خاقانی || مرغوب پسندیده شایسته موافق (از ناظم الاطباء) که دل او...