جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه خیره: (تعداد کل: 14)
خیره
شود (|| ص) زن نیکو و گزیده و بسیار خیر (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) « خیر » [رَ] (ع مص) خیر رجوع به خَیرَه || گزیده برگزیده منه: محمدصلی الله علیه واله خیره الله من خلقه (منتهی الارب) - خیره الله؛ برگزیدهء خدا (|| اِمص) دل...
خیره
[خِ یَ رَ] (ع ص) زن گزیده و نیکو (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب).
خیره
[خَیْ یِ رَ] (ع ص) زن بسیار خیر و نیکوکار و دیندار (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب).
خیره
[خِ یَ رَ] (اِخ) نام جد عبدالله بن لب شاطی ء مقری است (از منتهی الارب).
خیره
[خِ یَ رَ] (اِخ) نام پدر ابراهیم اشبیلی شاعر است (منتهی الارب).
خیره
[خِ یَ رَ] (اِخ) موضعی است از اعمال جَنَد بمکه (از منتهی الارب).
خیره
[خِ یَ رَ] (اِخ) دهی است بصنعاء در یمن (منتهی الارب).
خیره
[خَیْ یَ رَ] (اِخ) نام مدینهء منوره است (منتهی الارب).
خیره
[خَ رَ] (اِخ) بنت ابی جدرد نام زنی است که از صحابه بود (از منتهی الارب).
خیره
[خَ رَ] (اِخ) بنت خفاف زنی از روات است (منتهی الارب).
خیره
[خَ رَ] (اِخ) بنت عبدالرحمن از رواه است (منتهی الارب).
خیره
[رَ / رِ] (ص) بدخواه بداندیش نابکار (ناظم الاطباء) ستمگر آزاردهنده : ای گمره خیره چون گرفتی گمراهتری دلیل و رهبرناصرخسرو || سرکش لجوج بی پروا جنگجو غضب آلود مستبد و خودرأی سخن نشنو گستاخ شوخ بی شرم بی آزرم بیجا هرزه ناهموار رند دلیر (ناظم الاطباء) شوخ چشم شوخ...
خیره
[خَ رَ] (ع ص) مؤنث خیر || زن نیکوکار و بسیار خیر (منتهی الارب ||) بهترین (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) منه: فلان خیره الناس؛ فلان بهترین مردم است فلانه الخیره من المرأتین؛ فلان زن بهترین آن دو زن است (منتهی الارب).
خیره
[] (اِخ) شهرکی است از توابع فارس: خیره و نیریز دو شهرک است و به خیره قلعه ای است بر کوه (فارسنامهء ابن بلخی) خیره و نیریز دو شهرک اند و قلعه نیز دارند (نزهت القلوب).