[خوَدْ / خُدْ] (حامص مرکب)سرکشی خودسری (ناظم الاطباء) استبداد استبدادبالرأی خودرائی لجاج یک دندگی یک پهلویی : بمهر اندر نمودی زود سیری مرا دادی بخودکامی دلیری (ویس و رامین) بگفت رفتن از تو ضرورتیست مرا گمان مبر که ز خودکامی است و خودرایی سوزنی زمام خودکامی بدست غول غفلت سپرده...