جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه خطر: (تعداد کل: 7)
خطر
[خَ] (ع ص) خرامنده (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب (||) ع اِ) گلهء شتران ج، اَخطار || چهل شتر ج، اَخطار ||دویست شتر (منتهی الارب) ج، اَخطار || پیمانهء کلان برای غله (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد ||) هزار شتر ج، اَخطار || کمیز...
خطر
[خَ] (ع مص) دم جنبانیدن (منتهی الارب) منه: خطر الفحل بذنبه خطراً؛ دم جنبانید آن گشن بچپ و راست (منتهی الارب) (از تاج العروس ||) برداشتن و زیر آوردن شمشیر منه: خطر الرجل بسیفه خطراً؛ برداشت شمشیر را باری و زیر آورد آنرا بار دیگر خطر برمحه؛ برداشت نیزه را...
خطر
[خِ] (ع اِ) کمیز و سرگین که بر سرین شتر چسبیده باشد خَطر || گیاهی که بدان خضاب کنند (از منتهی الارب) ج، اَخطار|| وسمه (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ||) شیر بسیارآب (از منتهی الارب ||) شاخ درخت ج، اَخطار|| گلهء شتران || چهل شتر...
خطر
[خُ] (ع ص، اِ) جِ خَطیر (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد).
خطر
[خَ طِ] (ع ص) مردی که در رفتن تبختر کند و بردارد دستها را باری و فروگیرد آنها را باری (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب).
خطر
[خُ طُ] (ع اِ) ججِ خَطَر (از منتهی الارب).