[نَ] (ص مرکب) (از: بی + نماز) آنکه نماز نکند. تارک الصلوه. (یادداشت مؤلف). آنکه نماز نگزارد. که نماز نگزارد :
این یکی آلوده تن و بی نماز
و آن دگری پاکدل و پارساست.ناصرخسرو.
و رافضیان ببهشت فرستند اگر چه قمار و خمار و بی نماز بوده باشند. (نقض الفضائح ص393).
سحر بابل اگر...