(ضمیر) جِ این :
همه تفاخر آنان بجود و دانش بود
همه تفاخر اینان بغاشیه است و جناغ.
منجیک.
ایشان بعزیمت رفتند و اینان بخراسان آمدند. (فارسنامهء ابن البلخی ص102). گفت شما چه مردمانید، گفتم منم ابرون و اینان فلان و فلان. (تاریخ بخارا). اسماعیل علیه السلام از هاجر بزاد پس ساره را حسد...