جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه اعداء: (تعداد کل: 2)
اعداء
[اَ] (ع اِ) جِ عدو. (دهار). جِ عدو، بمعنی دشمن که مفرد و مثنی و جمع و مذکر و مؤنث در وی یکسان است و گاه به این صورت جمع بندند چنانکه کلمهء اعداء را به «اعادٍ» جمع بندند که جمع الجمع باشد. (از اقرب الموارد). جِ عدو، بمعنی دشمن....
اعداء
[اِ] (ع مص) یاری دادن و مدد کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). اعانت کردن و یاری دادن. (از اقرب الموارد). یاری دادن. (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی). || توانا گردانیدن بر. (منتهی الارب). توانا گردانیدن. (آنندراج). توانا گردانیدن بر چیزی. (ناظم الاطباء). قوی ساختن. (از اقرب الموارد). و بدین...