ثنی
[ثِنْیْ] (ع اِ) یک تاه از تاهها. ج، اَثناء. || کار دوباره: لاثنی فی الصدقه. || گشت کوه و وادی. || نوردِ نامه. || دوم. || روز دوشنبه. || بچهء دوم. || ناقه و زنی که بار دویم بزاید. || مهتر دوم از مهتری. || پاسی و پاره ای از شب: مضی ثنی من اللیل. || ساعت. وقت. || ثنی الحیه؛ گشت و پیچ و خم مار یا آنچه از او معوج شود.