توی
[تَ وا] (ع اِ) هلاکی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تباهی :
خوش کند آن دل که اصلح بالهم
رد من بعد التوی انزالهم.مولوی.
خوش کند آن دل که اصلح بالهم
رد من بعد التوی انزالهم.مولوی.