توس

(اِ) درختی است و در دره های فرعی رودخانهء کرج است. نام این درخت در درهء شهرستانک، توس است و آن را سندر، غان، غوش، غوشه، تیس و تامول نیز نامند(1). علمای گیاه شناسی پیش از پروفسور گااوبا، این درخت را در نباتات ایران نام نبرده اند و گااوبا، بار اول بیشه ای از آن در درهء غربی شهرستانک که به جادهء چالوس می پیوندد یافته است. (از یادداشتهای بخط مرحوم دهخدا). رجوع به جنگل شناسی ساعی ج2 ص186 و 187 شود. (1) - Betula alba.