توپچی

(ترکی، ص مرکب، اِ مرکب)مأخوذ از ترکی، لشکری توپ دار و لشکری که سلاحش توپ است. (ناظم الاطباء). آنکه توپ انداختن داند و بدین اسم در قشون معین است. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). فرد یا افرادی که ادارهء توپ را از جهت فنی اعم از نشانه گیری و جز آن بعهده دارند توپچی و توپچیان نامند. واحدی از نظام که مأمور تیراندازی با توپ است. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به توپچی باشی و توپ و دیگر ترکیبهای آن شود.