تنعیم

[تَ] (اِخ) موضعی است بر سه یا چهار کروه از مکه نزدیکتر به اطراف جبل به سوی خانهء کعبه. سمی لان علی یمینه جبل نعیم و علی یساره جبل ناعم و الوادی اسمه نعمان. (منتهی الارب) (آنندراج). به فاصلهء سه کروه از مکه به جانب شمالی، مناسک عمره در آنجا بعمل می آید و حج به اتمام می رسد. (غیاث اللغات). و رجوع به معجم البلدان و مراصدالاطلاع و حبیب السیر چ خیام ج1 ص353 شود :
پس برای عمره کردن سوی تنعیم آمده
هم بر آن آیین که حج را ساز و سامان دیده اند.
خاقانی.
رجوع به عقدالفرید ج6 ص172 و امتاع ج1 ص177، 292، 305، 395، 511 و 532 شود.