تندی
[تَ] (ص نسبی) منسوب به تَنْد :
دلت با خرمی با اهل عشرت
کفت با جامهء صهبای تندی.سوزنی.
رجوع به تند (اِخ) شود.
تندیاز.
[تُنْدْ] (نف مرکب) سریع السیر. تیزتک. پرسرعت :
نشست از بر بارهء تندیاز
همی رفت با وی بسی رزمساز.فردوسی.
دلت با خرمی با اهل عشرت
کفت با جامهء صهبای تندی.سوزنی.
رجوع به تند (اِخ) شود.
تندیاز.
[تُنْدْ] (نف مرکب) سریع السیر. تیزتک. پرسرعت :
نشست از بر بارهء تندیاز
همی رفت با وی بسی رزمساز.فردوسی.