تندحمله
[تُ حَ لَ / لِ] (ص مرکب)سخت جنگاور و حمله کننده. که با شدت و سرعت بر دشمن تازد. که بشدت و تندی حمله آورد :
آن شاه تندحمله که خورشید شیرگیر
پیشش به روز معرکه کمتر غزاله بود.
حافظ (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
رجوع به تند و دیگر ترکیبهای آن شود.
آن شاه تندحمله که خورشید شیرگیر
پیشش به روز معرکه کمتر غزاله بود.
حافظ (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
رجوع به تند و دیگر ترکیبهای آن شود.