تمکین
[تَ] (اِخ) سید رضاخان. وی در حوالی کرمانشاهان می زیست و از احفاد شاه نعمت الله ولی بود و در عرفان و تصوف مقامی بلند داشت و در سال 1085 ه . ق. به تدریس و ارشاد اشتغال داشت و سپس به هندوستان رفت و در دربار محمدشاه احترام فوق العاده یافت از اوست:
خاک پای او شدن گر دسترس باشد مرا
کی به غیر از نقش پا گشتن هوس باشد مرا.
(از قاموس الاعلام ترکی).
خاک پای او شدن گر دسترس باشد مرا
کی به غیر از نقش پا گشتن هوس باشد مرا.
(از قاموس الاعلام ترکی).