تفاح دشتی
[تُفْ فا حِ دَ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) در ترجمهء صیدنه آرد: تفاح دشتی زعرور بود و اطیوس گوید تفاح نوعی است از پودنه و منبت آن در نواحی موصل است و نبات او در کوهها و سنگستان باشد. او را بدست بمالند و نمک بر او ریزند و بخورند و اهل موصل او را تفاح بری گویند.... و رجوع به تفاح بری شود.