تشنگی

[تَ شَ] (اِ) علتی است (در کودکان) که زنان او را تشنگی گویند و آن آماسی باشد گرم که اندر غشاء مغز پدید آید و نشان این علت آن است که جایگاه مغز فرونشسته تر شود و درد به چشم و حلق فرو همی آید و چشم و همهء تن زرد شود. باید که کدوی تر بتراشند و خیار و به آب عنب الثعلب و آب بقله الحمقاء و آب گشنیز تر و روغن گل و سرکه چند قطره و بهم زنند و بر سر او می نهند و اگر این چیزها نباشد، سپیدهء خایهء مرغ با روغن گل بهم بزنند و ضماد کنند نافع بود. (ذخیرهء خوارزمشاهی) (یادداشت مرحوم دهخدا).