تزویرگر
[تَزْ گَ] (ص مرکب) مزور. غدار. حیله گر. دروغگو. دروغ پرداز :
تزویرگر نیم من، تزویرگر تو باشی
زیرا که چون منی را تزویرگر شماری.
منوچهری.
تزویرگر نیم من، تزویرگر تو باشی
زیرا که چون منی را تزویرگر شماری.
منوچهری.