ترکان

[تَ] (اِ) لقب زنان از عالم بی بی و بیگمه. (غیاث اللغات) (آنندراج) :
کار ترکانست نی ترکان برو
جای ترکان خانه باشد، خانه شو.مولوی.
|| ملکه یا از نزدیکان زنانهء شاه از مادر و جز آن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).(1) || از القاب سلاطین ماوراءالنهر بوده اعم از مرد یا زن. (یادداشت ایضاً).
(1) - در نسخهء خطی فرهنگ اوبهی ترکان (بفتح تاء) را بمعنی گدایان نوشته است و بر اساسی نیست.