ترقوه

[تَ قُ وَ] (ع اِ)(1) چنبر گردن. (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی) (غیاث اللغات) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). استخوانی است مابین ثغره النحر و عاتق. (از اقرب الموارد) (از المنجد). ج، تراقی، ترائق.(2) (منتهی الارب). مأخوذ از تازی، استخوان چنبر گردن. جناغ سینه. چاهک. (ناظم الاطباء). ترقوه یا چنبر، یک جفت استخوان باریک و نسبهً بلندی است که دو سر هر یک دارای انحنای مخالفی است(3) و در بالای قفسهء سینه در هر طرف بدن بطور افقی قرار دارند که از یک سر به کتف و از سر دیگر به استخوان جناغ متصل می شوند. صاحب برهان، آخر و آخور و آخرک را معادل ترقوه آورده است. و رجوع به همین کلمات شود.
.
(فرانسوی)
(1) - Clavicule (2) - در اقرب الموارد و المنجد: ترایق.
(3) - کمی شبیه به حرف S.