ابوالقاسم
[اَ بُلْ سِ] (اِخ) زَجّاجی. عبدالرحمن بن اسحاق بغدادی. وی در نحو و دیگر علوم ادب شهرتی بسزا دارد. پس از تحصیل مقدمات ادب به دمشق شد و بدانجا مقام گزید و در 337 ه . ق. در دمشق یا طبریه درگذشت. او راست: کتابی به نام الجمل الکبری در نحو.