تر آمدن

[تَ مَ دَ] (مص مرکب) خجل شدن. (آنندراج). خجالت کشیدن، چه در وقت انفعال عرق می آید. (آنندراج در ذیل کلمهء تر) :
شوخی که گشته خون دلم از نیمرنگیش
گل در چمن تر آمده از شوخ و شنگیش.
تأثیر (از آنندراج).
|| آزرده شدن. (آنندراج) :
چو پیش صبح روشن شد که حال مهر گردان چیست
تر آمد خندهء خوش بر غرور کامکاران زد.
حافظ (از آنندراج).
ای آزرده دل شده چنین و چنان کرد، و بعضی درین شعر برآمد خوانده اند و در تحیر درآمده اند. (از غوامض) (آنندراج).
تر آمد باز از سیل سرشکم من ندانستم
که خواهد ساخت جام خونفشانم ماجرا امشب.
زکی ندیم (از آنندراج در ذیل کلمهء تر).