تخت ستانی
[تَ سَ / سِ] (حامص مرکب) پیروزی بر پادشاهی. غلبه کردن بر سلطانی. ستاندن تخت از پادشاهی و تصرف کردن کشور او :
چون خلفا گنج فشانی کنی
تاج دهی، تخت ستانی کنی.نظامی.
چون خلفا گنج فشانی کنی
تاج دهی، تخت ستانی کنی.نظامی.