ابوالقاسم

[اَ بُلْ سِ] (اِخ) (سید...) ابن محمد محسن بن مرتضی اصفهانی. امام جمعه. مولد او اصفهان و برادرزادهء میر محمد مهدی اصفهانی امام جمعهء طهران بود. در 1237 ه . ق. که محمدعلی میرزا پسر فتحعلیشاه درگذشت علمای ولایات به تسلیت بطهران آمدند میرزا ابوالقاسم نیز از اصفهان بدین عزم بطهران آمد و منظور نظر فتحعلیشاه شد و بامر او در طهران اقامت گزید و نزد ملاعبدالله بتحصیل حکمت و کلام و پیش ملامحمد تقی استرآبادی بکسب فقه و اصول پرداخت سپس بعتبات عالیات رفت و نزد شیخ حسن بن شیخ جعفر نجفی به تکمیل فقه و غیره اشتغال جست و به سال دوازدهم سلطنت محمدشاه پس از مرگ عمش متقلد منصب امام جمعگی طهران گردید. میرزاتقی خان امیر نظام وقتی گفته بود: همهء علما هرچه بمن نوشتند برای جلب نفع یا دفع ضرّ خود بود و امام جمعه هرچه نوشت اغاثهء ملهوفی یا اعانت مظلومی بود. او راست: کتاب شرح بلدان مفتوحه العنوه، کتاب ذکر فتاوی و احوال خود، کتاب در تحقیق مطالب اصولیه، کتاب منتخب الفقه. وفات وی به سال 1271 ه . ق. است و گورستان جنوبی طهران که معروف به سرقبر آقاست منتسب بدوست.