تجبیه

[تَبِ یَ] (ع مص) (از: «ج ب ی») بر هیأت راکعان باستادن. (تاج المصادر بیهقی). پشت خم کرده استادن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || نهادن هر دو دست بر دو زانوی خود. (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). نهادن هر دو دست بر دو زانوی خود بحالت ایستاده. (اقرب الموارد). || نهادن هر دو دست بر زمین. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || بر روی افتادن. (قطر المحیط) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بسجده درافتادن. (اقرب الموارد).