تبیع

[تَ] (ع ص، اِ) ناصر. (اقرب الموارد) (قطر المحیط). مددکار. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). || کسی که ترا بر وی مال باشد. (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (آنندراج). کسی که شخص را بر وی مال باشد. (ناظم الاطباء). یا کسی که او را بر تو مال باشد. (از قطر المحیط). || تابع. (اقرب الموارد) (قطر المحیط). پس رو. (منتهی الارب) (دهار) (ترجمان علامهء جرجانی) (ناظم الاطباء) (آنندراج). || قال الله تعالی: ثم لاتجدوا لکم به علینا تبیعاً(1)؛ ای ثائراً و لاطالبا(2). (منتهی الارب) (آنندراج). || گوساله ای که در نخستین سال حیات باشد. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). گوساله. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مؤنث: تبیعه. (اقرب الموارد) (قطر المحیط) (منتهی الارب) (آنندراج). گاو یکساله. (غیاث اللغات).
(1) - قرآن 17 / 69.
(2) - در ناظم الاطباء: ای ناصراً و تابعاً.