تبریزی
[تَ] (اِخ) حاجی میرزا لطفعلی بن میرزا احمدبن لطفعلی بن محمد صادق تبریزی مغانی. از علماء تبریز که از صاحب ریاض و پدر خود میرزا احمد مجتهد اخذ مراتب علمیه نمود، آنگاه از نجف به آذربایجان مراجعت کرد و امامت جمعه بدو مفوض شد. در سال 1362 ه . ق. در وبای عمومی درگذشت. او راست: 1 - اوثق الوسائل فی شرح ریاض المسائل. 2 - الزکوه. 3 - شرح قصیدهء کعب بن زهیر در مدح حضرت رسول بمطلع:
بانت سعاد و قلبی الیوم مکبول...
4 - ملاذالداعی، در اخلاق و مواعظ. (از ریحانه الادب ج 1 ص204). و رجوع به معجم المطبوعات ج 1 ستون 628 شود.
بانت سعاد و قلبی الیوم مکبول...
4 - ملاذالداعی، در اخلاق و مواعظ. (از ریحانه الادب ج 1 ص204). و رجوع به معجم المطبوعات ج 1 ستون 628 شود.