تبریزی
[تَ] (اِ)(1) درخت تبریزی. درخت سپیدار. (ناظم الاطباء). درختی است از جنس کبوده و بسیار بلند و کم قطر. (فرهنگ نظام). از جنس سپیدار و در تیرهء بیدها. جنسهای سپیدار متعدد است مانند کبوده و تبریزی(2). (گیاه شناسی گل گلاب ص272). از اینگونه دو جور در ایران یافت میشود:
1 - که در تهران بنام شال، شالک و در همدان بنام دله راجی معروف است.
2 - که در بیشتر نقاط بنام تبریزی خوانده میشود، آن را در همدان راجی می گویند. این گونه در جنگلهای ایران بطور وحشی نایاب است ولی بیشتر بیشه های مصنوعی فلات ایران دارای این گونه است.
... گونهء تبریزی چون برای تهیهء تیر ساختمانی و تیر تلگراف مناسب است و سرعت رشد آن بسیار است در ایران بفراوانی کاشته میشود. (از جنگل شناسی کریم ساعی ج 1 ص189).
Peuplier . (شلیمر)
(1) - Populus alba .(شلیمر) blanc
(2) - Populus nigra.
1 - که در تهران بنام شال، شالک و در همدان بنام دله راجی معروف است.
2 - که در بیشتر نقاط بنام تبریزی خوانده میشود، آن را در همدان راجی می گویند. این گونه در جنگلهای ایران بطور وحشی نایاب است ولی بیشتر بیشه های مصنوعی فلات ایران دارای این گونه است.
... گونهء تبریزی چون برای تهیهء تیر ساختمانی و تیر تلگراف مناسب است و سرعت رشد آن بسیار است در ایران بفراوانی کاشته میشود. (از جنگل شناسی کریم ساعی ج 1 ص189).
Peuplier . (شلیمر)
(1) - Populus alba .(شلیمر) blanc
(2) - Populus nigra.