تبتت
[تَ بَتْ تُ] (ع مص) توشه برداشتن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تزود. (قطر المحیط) (اقرب الموارد). ||متمتع گردیدن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تمتع. (قطر المحیط). ||تقطع. (اقرب الموارد) (قطر المحیط). رجوع به تبتیت شود.