تانکرد

[رِ] (اِخ)(1) پسرعموی «بوهمند اول»(2) و نوهء دختری «ربرت گیسکارد»(3) و پسر «مارکیسوس»(4) و از مسیحیان جنوب ایتالیا (سیسیل، صقلیه) و از قهرمانان اولین جنگ صلیبی و اشغال اورشلیم بود. وی در سال 1096 م. با «بوهمند اول» به قسطنطنیه رفت و از هم پیمان شدن با «الکسیوس»(5)امتناع نمود و در لباس کشاورزان به «بسفور» فرار کرد ولی پس از چندی به «الکسیوس» گروید و در سلک شاهزادگان درآمد. در دوران جنگ اول صلیبی به «سیلیسیا»(6)حمله برد و فرمانروای «ترسوس»(7) شد و از طرف «بالدوین لورین»(8) مورد تعقیب قرار گرفت و بوسیلهء قوای مخصوص بالدوین از آنجا خارج و بسوی «ادنه»(9) و مامیسترا(10)پیشرفت و آن خطه را مسخر ساخت. و به جنگجویان صلیبی ملحق شد و نقش مهمی را در محاصره و تسخیر اورشلیم بعهده گرفت (ژوئیه 1099 م.). آنگاه به «نابلس»(11) رفت و درصدد تحصیل امارت و سلطنت برای خود برآمد. بکمک «گادفری»(12) به امارت «تیبریاس»(13) و «جلیل»(14) که در شمال «نابلس» واقع بود منصوب شد. در سال 1100 کوشش بی فایده ای نمود که «بالدوین لورن» دشمن قدیمی خود را از رسیدن به تخت و تاج اورشلیم بازدارد. در همان سال بوهمند اول بوسیلهء مسلمانان دستگیر شد و تانکرد فرمانروایی خود را در جلیل رها کرد و برای نیابت سلطنت به «انطاکیه»(15) رفت و شهرهای «کیلیکیه» را در سال 1101 و «لائودیسه»(16) را در سال 1103 م. مسخر ساخت. چون «بوهمند» آزاد شد، تانکرد «انطاکیه» را به او واگذاشت و در سال 1104 با بوهمند و «بالدوین دوبرگ» (که در آن موقع کنت «ادسا» بود) بمنظور استیلا بر «بالدوین لورین» متحد شد و به «حران» حمله بردند و شکست سختی خوردند، «بالدوین دوبرگ» زندانی شد، گرچه تانکرد از این شکست بی نصیب نماند ولی حکومت «ادسا» را که قب در دست «بالدوین» بود بدست آورد و در سال 1105 حکومت «انطاکیه» بدو واگذار شد و بوهمند برای کسب نیروی امدادی به اروپا رفت. تانکرد با مسلمانان همجوار خود به خشونت رفتار میکرد و در سال 1106 «آپامیا»(17) را تصرف کرد. در سال 1107 هنگامی که بوهمند به آخرین لشکرکشی خود علیه «الکسیوس»(18) شروع کرد، تانکرد مجدداً (سیلیسیا) کیلیکیه و لااودیسا (لائودیسه) را از یونانیان بقهر بازگرفت و در سال 1108 هنگامی که «بالدوین دوبرگ» آزادی خود را بازیافت برای تانکرد واگذاری ادسا به او کار مشکلی بود ولی سرانجام بناچار پذیرفت. او نه تنها حکمرانی انطاکیه را در مقابل یونانیان و حکام طرابلس و حملهء مسلمانان حفظ کرد، بلکه رفته رفته بر قلمرو خود افزود. در سال 1106 دختر فیلیپ اول فرانسه را بزنی گرفت اما بدون آنکه اولادی داشته باشد در سال 1112 درگذشت و حکومت را به برادرزاده اش «روژر»(19)واگذار کرد تا این که در همین موقع بوهمند دوم بجانشینی او برخاست. (از دایره المعارف بریتانیکا چ 1957). المنجد در ذیل کلمهء تانکرید آرد: از امراء صقلیهء نورماندی و یکی از فرماندهان جنگ اول صلیبی بود که در محاصرهء اورشلیم شرکت جست امیری بزرگ و حاکم انطاکیه بود. وی بسال 1112 م. درگذشت.
(1) - Tancrede.
(2) - Bohemund I.
(3) - Robert Guiscard.
(4) - Marchisus.
(5) - Alexius.
(6) - Cilicia.
(7) - Tarsus.
(8) - Baldwin of Lorraine.
(9) - Adana.
(10) - Mamistra.
(11) - Nablus.
(12) - Godfrey.
(13) - Tiberias.
(14) - Galilee.
(15) - Antioch.
(16) - Laodicea.
(17) - Apamea.
(18) - Alexius.
(19) - Roger de Principatu.