تاج الدین
[جُدْ دی] (اِخ) (خواجه...) سلمان. در حبیب السیر (چ 1 تهران ج 3 ص98) قصیده ای از «خواجه تاج الدین» سلمان در تهنیت ازدواج شاه محمود به مطلع:
آسمان ساخت در آفاق یکی سور، چه سور؟
که از آن سور شد اطراف ممالک مسرور.
نقل کرده است، ولی در چ خیام ج 3 ص304 فقط «خواجه سلمان» یاد شده و بدون هیچگونه شکی این قصیده از سلمان ساوجی است و در دیوان خطی نسخهء کتابخانهء مؤلف تماماً نقل شده است و بنابراین در چاپ قدیم تهران بجای جمال الدین که لقب سلمان ساوجی است به خطا تاج الدین یاد شده است.
آسمان ساخت در آفاق یکی سور، چه سور؟
که از آن سور شد اطراف ممالک مسرور.
نقل کرده است، ولی در چ خیام ج 3 ص304 فقط «خواجه سلمان» یاد شده و بدون هیچگونه شکی این قصیده از سلمان ساوجی است و در دیوان خطی نسخهء کتابخانهء مؤلف تماماً نقل شده است و بنابراین در چاپ قدیم تهران بجای جمال الدین که لقب سلمان ساوجی است به خطا تاج الدین یاد شده است.