تاج الدین

[جُدْ دی] (اِخ) حسن بن شهاب بن حسین تاج الدین یزدی مورخ، مؤلف جامع التواریخ حسنی، مهدی بیانی در مقدمهء تاریخ افضل صفحهء چهار آرد:
جامع التواریخ حسن بن شهاب- در ضمن جزوهء نسخه های خطی تاریخی کتابخانه های استانبول بشمارهء 42 ذکر نامی از جامع التواریخ حسنی تألیف «حسن بن شهاب بن حسین بن تاج الدین یزدی» و در توصیف نسخه چنین نوشته است: «تاریخ عمومی از خلقت آدم تا تاریخ 855 ه . ق. که بنام غیاث الدین ابوالمظفر محمد بن بایسنغربن شاهرخ تألیف شده است...» و نیز در مقدمهء صفحهء پنج در معرفی نسخهء خطی جامع التواریخ حسنی کتابخانه ملی تهران آرد:
دو صفحهء اول مذهب مرصع و در میان هر صفحه یازده سطر کوتاه... نوشته شده است ... انجام: «... امید که الله سبحانه و تعالی او را بر سر کافهء متوطنان کرمان پاینده دارد ...» «تم کتاب جامع التواریخ از گفتهء افصح المتکلمین و امصح المتأخرین مولانا تاج الدین حسن شهاب منجم الملقب به ابن شهاب شاعر منجم یزدی عطا الله منهما علی ید العبد... عبدالله کاتب اصفهانی سنهء ثمانین و ثمانمائه البحریه النبویه»... آغاز تألیف آن (جامع التواریخ حسنی) بنام سلطان غیاث الدین محمد بایسنغربن شاهرخ بن امیر تیمور گورگانی در 25 محرم سال 855 ه . ق. در کرمان و انجام تألیف آن پس از سال 587 بنام ابوالقاسم بابر برادر سلطان محمد مزبور است. رجوع به مقدمهء تاریخ افضل چ مهدی بیانی صص 4- 7 شود.