پلاژ

[پِ] (اِخ)(1) پادشاه استوریا (اشتریه)، ایالتی در جهت شمالی اسپانیا. او در اول همدست ردریک پادشاه اسپانیا بود و پس از آنکه ردریک بدست مسلمین مغلوب شد وی به کوهستانهای کنتابریه بگریخت و در میان مسیحیان آن ناحیت چندین سال مختفی و متواری میزیست و در 718 م. بر مسلمین خروج کرد و در دامنه های کوه برانس (پیرنه) چندبار بر مسلمانان غلبه کرد و از این رو لقب پادشاهی اشتریه یافت و بانی شهر اوویدو هموست. (قاموس الاعلام ترکی)(2).
(1) - Pelage. (2) - پلاژ را باسپانیایی پلایو و در کتب عربی بلایی گویند. (لغت نامهء مصور لاروس).