پرده در

[پَ دَ / دِ دَ] (نف مرکب) هَتّاک. هاتِک. هاتِک استار. مِذیاع. مُنّدِد. مقابل پرده دار. پرده پوش :
حق بود پرده پوش من از فضل و من به جهل
در پیش خلق پرده در خویش خیرخیر.
سوزنی.
بپای پردگیان را بغرچگان مگذار
که پرده دار نباشد که پرده در نبود.سوزنی.
پرده در است آنکه در این عالم است
راز ترا هم دل تو محرم است
چون دل تو بند ندارد بر آن
بند چه جوئی ز دل دیگران.نظامی.
تو بینا و ما خائف از یکدگر
که تو پرده پوشی و ما پرده در.سعدی.
اشک غماز من ار سرخ برآید چه عجب
خجل از کردهء خود پرده دری نیست که نیست.
حافظ.
تا توانی پردهء کس را مدر
تا ندرّد پرده ات را پرده در.(از امثال و حکم)
پرده دری.
[پَ دَ / دِ دَ] (حامص مرکب)هتک. هتک ستر. تهتک. هتاکی. تندید. اذاعهء سِر. مقابل پرده داری، پرده پوشی :
هزار بار بگفتم که راز عشق ترا
نهان کنم نکنم بی دلی و پرده دری.سوزنی.
تنها نه ز راز دل من پرده برافتاد
تا بود فلک شیوهء او پرده دری بود.حافظ.
پرده دریدگی.
[پَ دَ / دِ دَ دَ / دِ](حامص مرکب) حالت و چگونگی پرده دریده. هتکه. (منتهی الارب). بی شرمی. بی حیائی : وقت است که از... فرط پرده دریدگی تو اندکی بازگویم. (کلیله و دمنه).
پرده دریده.
[پَ دَ / دِ دَ دَ / دِ] (ن مف مرکب) مهتوک. رسوا. دریده. بی حیا. بی شرم :
با پرده دریدگان خود بین.نظامی.
پرده دوز.
[پَ دَ / دِ] (نف مرکب) دوزندهء پرده.