بی نقطه
[نُ طَ / طِ] (ص مرکب) (از: بی + نقطه) فاقد نقطه. بی خجک.
- حروف بی نقطه؛ حروفی که در زیر یا بالا فاقد عُجمه باشد مانند حروف مهمل. در مقابل حروف معجم: مجمج الکتاب مجمجهً؛ بی نقطه و بی اعراب نوشتن کتاب را. (منتهی الارب). و رجوع به نقطه شود. || بدون مرکز :
سخن پیش سخندان گوی ازیرا
که بی نقطه نگردد خط پرگار.ناصرخسرو.
و رجوع به نقطه شود.
- حروف بی نقطه؛ حروفی که در زیر یا بالا فاقد عُجمه باشد مانند حروف مهمل. در مقابل حروف معجم: مجمج الکتاب مجمجهً؛ بی نقطه و بی اعراب نوشتن کتاب را. (منتهی الارب). و رجوع به نقطه شود. || بدون مرکز :
سخن پیش سخندان گوی ازیرا
که بی نقطه نگردد خط پرگار.ناصرخسرو.
و رجوع به نقطه شود.