بی مادر
[دَ] (ص مرکب) (از: بی + مادر) که مادر از دست داده باشد. که مادر ندارد. که مادر او مرده باشد. در تداول فارسی زبانان یتیم: یَتم، یُتم؛ بی مادر شدن چهارپای. (تاج المصادر). کَلالَه؛ بی مادر و فرزند شدن. (تاج المصادر) :
دگر کودکانی که بی مادرند
زنانی که بی شوی و بی چادرند.فردوسی.
رجوع به مادر و بی پدر و مادر شود.
دگر کودکانی که بی مادرند
زنانی که بی شوی و بی چادرند.فردوسی.
رجوع به مادر و بی پدر و مادر شود.