بی کینه
[نَ / نِ] (ص مرکب، ق مرکب) (از: بی + کینه) بدون کینه. که حس کینه و انتقامجوئی ندارد :
همه شهر مکران تو ویران کنی
چو بی کینه آهنگ شیران کنی.فردوسی.
رجوع به کینه شود.
همه شهر مکران تو ویران کنی
چو بی کینه آهنگ شیران کنی.فردوسی.
رجوع به کینه شود.