بی کله
[کَلْ لَ / لِ] (ص مرکب) بدون کله. بدون سر. رجوع به کله شود. || زودخشم (در تداول عامه). آنکه زود خشم گیرد: فلان آدم بی کله ایست؛ زود کج خلق شود.
-آدمی بی کله؛ آنکه زود خشم آرد و از جای بشود. (یادداشت مؤلف).
|| بی مغز. کوته فکر.
-آدمی بی کله؛ آنکه زود خشم آرد و از جای بشود. (یادداشت مؤلف).
|| بی مغز. کوته فکر.