بی کرانه

[کَ نَ / نِ] (ص مرکب) بی کران. ابدی. نامتناهی. (از یادداشت مؤلف). || نامحدود. بی حد. بی کران :
سال تو خجسته و ایام تو سعید
عمر تو بی کرانه و عز تو جاودان.فرخی.
و هیچکس را از مخلوقات بقاء جاودانه و عمر بی کرانه مسلم نیست. (قصص الانبیاء ص229).
بشادکامی در عز بی کرانه بزی
بکامرانی در ملک جاودانه بتاز.مسعودسعد.
|| بی حد و شمار. بسیار. فراوان. سخت بسیار :
که این بی کرانه یکی لشکرست
ز اندیشهء ما سخن دیگرست.فردوسی.
خروشید کای بی کرانه سپاه
چنین است فرمان بیدار شاه.فردوسی.
ببرد پنج یک از لشکر و به لشکر گفت
که نیست آن سپه بی کرانه را مقدار.فرخی.
تازیان اندر آمدند ز کوه
رنگ چون ریگ بی کرانه و مر.فرخی.
حبال شعبدهء جادوان فرعونست
تو گفتی آن سپه بی کرانه و بی مر.عنصری.
و نسلش بی کرانه شد. (مجمل التواریخ والقصص). و پسری داشت شیده نام بر مقدمه فرستاد با لشکری بی کرانه. (فارسنامهء ابن البلخی ص46).
درد دل بود و از قرین افزود
تا کی این درد بی کرانه خورم.خاقانی.
|| بی حد و مرز. بی انتها : گروهی از پیشینیان زان سوی [ فلک هشتم ] ... نهادند بی کرانه و گروهی جسم نهادند آرمیده بی کرانه. (التفهیم).
ای قلزم بی کرانه یعنی
در تست هزار دُرّ معنی.نظامی.
- بحر بی کرانه؛ بحر بی کران. دریای وسیع و گسترده دامن :
وز خلق چون تو غرقه بسی کرده ست
این بحر بی کرانه و بی معبر.ناصرخسرو.
ما را غم فراقت بحری است بی کرانه
ای کاش با چنین غم دل را کنار بودی.
خاقانی.
- دریای بی کرانه؛ سخت فراخ و وسیع و گسترده دامن : دریایی دید بی کرانه و لشکری چون مور و ملخ بی اندازه. (ترجمهء تاریخ یمینی).
- راه بی کرانه؛ راهی که به جایی منتهی نشود :
راهی آسان و راست نیکتر ای دوست
دور شو از راه بی کرانه و ترفنج.رودکی.