بی ضابطه
(1) [بِ طَ / طِ] (ص مرکب) (از: بی + ضابطه) بی ترتیب. بی قاعده. (ناظم الاطباء). رجوع به ضابطه شود.
(1) - در ناظم الاطباء بی ضابته است و غلط است.
(1) - در ناظم الاطباء بی ضابته است و غلط است.