بی سیم

(ص مرکب) (از: بی + سیم = نقرهء مسکوک) بی پول. (یادداشت مؤلف) : عاشقان بی سیم را شب خوش که هرکه را این نسیم باید دست و دامن پرسیم شاید. (از مقامات حریری). || بدون سیم. بدون مفتول. (فرهنگ فارسی معین). مقابل باسیم. || (اِ مرکب) دستگاهی که بدون سیم امواج صوت را بمواضع دور انتقال دهد: تلگراف بیسیم. تلفن بیسیم. || بی سیم (ادارهء کل...) ایجاد بیسیم در آغاز دورهء رضاشاه بعهدهء وزارت جنگ محول شد و نخستین بنای بیسیم ایران در سال 1303 ه . ش. به اتمام رسید و مدرسهء بی سیم کل قشون اوائل سال 1304 تأسیس گردید. از نیمهء سال 1304 نصب دستگاه فرستندهء 20 کیلوواتی موج بلند و مرکز نیروی آن آغاز شد. قسمت گیرنده نیز در جوار پست فرستنده قرار گرفت. در فروردین ماه 1305 نصب دستگاه مزبور خاتمه یافت و آزمایشهای مقدماتی شروع و در ششم اردیبهشت 1305 دستگاه مزبور افتتاح شد. نصب دستگاههای بیسیم شهرهای تبریز، مشهد، شیراز، کرمان، خرمشهر، و کرمانشاه که در سال 1304 شروع شده بود در نیمهء سال 1305 خاتمه یافت. در دیماه 1305 کلیهء دستگاههای بی سیم تهران و شهرستانها با کارمندانی که برای ادارهء آنها تربیت شده بودند به اختیار وزارت پست و تلگراف گذاشته شدند. در آبانماه 1309 دستگاه گیرنده و موج کوتاه و در تیرماه 1336 ه .ش . برای مکالمات با خارج از کشور فرستندهء 20 کیلوواتی افتتاح شد. (از فرهنگ فارسی معین).