بنی هاشم
[بَ شِ] (اِخ) پسران هاشم. یکی از طوایف عرب از فرزندان هاشم بن عبدمناف از قبیلهء قریش بود که در دورهء قبل از ظهور اسلام در میان تازیان به نجابت و شرافت شهرت داشت. افراد این طایفه غالباً پرده داری (سدانت) خانهء کعبه را که آن زمان بتخانهء بزرگ اعراب بود، در دست داشتند. محمد بن عبدالله (ص) و علی بن ابیطالب از این طایفه اند. (فرهنگ فارسی معین). نسبت است بسوی هاشم بن عبدمناف جد نبی (ص). تمام طایفهء علوی و عباسی از اولاد هاشم بن عبدمناف هستند. رجوع به لباب الالباب و هاشمی و عبدالمطلب بن هاشم عبدمناف و هاشم بن عبدمناف شود.